Ondanks al deze waardevolle inspanningen zullen pesterijen nooit helemaal verdwijnen…
Het is belangrijk dat het pesten stopt voor de gepeste.
Maar uit ervaring weten we dat ook de pester vaak een kind met problemen is, een kind dat hulp nodig heeft. En dat de hele klas- of groepssfeer kan onderhevig zijn aan het pesten.
Vanuit deze inzichten kiezen we er op onze school voor om bij pesten de ‘No Blame-aanpak’* te hanteren.
Deze aanpak volgt een zeven stappen procedure die de zorgleerkracht toepast nadat pesten werd vastgesteld of gemeld.
Pesten is een groepsprobleem. Er zijn niet-reagerende kinderen, meelopers met de pester en helpers t.a.v. de gepeste. Bij het volgen van de stappen worden alle kinderen actief betrokken bij het zoeken naar oplossingen.
Want het pesten MOET stoppen. Het accent ligt niet op ‘straffen’. Aanmoedigen van empathie en gedeelde verantwoordelijkheid; dat zijn de sleutels.
Het is belangrijk dat het pesten stopt voor de gepeste.
Maar uit ervaring weten we dat ook de pester vaak een kind met problemen is, een kind dat hulp nodig heeft. En dat de hele klas- of groepssfeer kan onderhevig zijn aan het pesten.
Vanuit deze inzichten kiezen we er op onze school voor om bij pesten de ‘No Blame-aanpak’* te hanteren.
Deze aanpak volgt een zeven stappen procedure die de zorgleerkracht toepast nadat pesten werd vastgesteld of gemeld.
Pesten is een groepsprobleem. Er zijn niet-reagerende kinderen, meelopers met de pester en helpers t.a.v. de gepeste. Bij het volgen van de stappen worden alle kinderen actief betrokken bij het zoeken naar oplossingen.
Want het pesten MOET stoppen. Het accent ligt niet op ‘straffen’. Aanmoedigen van empathie en gedeelde verantwoordelijkheid; dat zijn de sleutels.
stap 1: een gesprek met het slachtoffer
*Pesten stoppen stap voor stap, de No Blame-aanpak in theorie en praktijk op de basisschool, Leefsleutels vzw,2005
- Vraag algemene informatie, geen details over wat er juist gebeurd is.
- Vraag naar de beleving en gevoelens van het slachtoffer.
- Leg de aanpak uit, leg daarbij de nadruk op het niet-bestraffende aspect, vraag toestemming.
- Bespreek samen de namen om de groep samen te stellen.
- Vraag wat je WEL of NIET mag vertellen over de belevingen van het slachtoffer.
- Vraag eventueel naar een verhaal of een tekening over het gevoel van het slachtoffer.
- Geef aan dat je steeds bereikbaar bent voor het slachtoffer.
- Een groep wordt samengesteld bestaande uit de pesters, meelopers, vrienden en/of positief ingestelde jongeren.
- Het slachtoffer is niet aanwezig bij deze bijeenkomst. Dit kan de probleemoplossende aanpak bemoeilijken.
- Vertel de groep dat je een probleem hebt.
- Gebruik eventueel het verhaal of de tekening van het slachtoffer.
- Praat niet over details van gebeurtenissen.
- Beschuldig niemand.
- Maak duidelijk dat er een probleem is dat moet opgelost worden.
- Zeg duidelijk dat er niemand in de problemen zit of gestraft wordt.
- Elk groepslid kan bijdragen aan de oplossing.
- De groepsleden hebben het meeste contact met het doelwit en dus de beste kansen om het pesten te stoppen.
- Aanvaard alle positieve voorstellen (niets doen is ook een positief voorstel!).
- Vraag om de voorstellen concreet te maken, ‘Hoe ga je dat doen?’
- Heb aandacht voor ‘ik-taal’, wees niet tevreden met algemene uitspraken.
- De intenties kunnen opgeschreven worden.
- Leg de verantwoordelijkheid bij de groep, zij alleen kunnen het probleem oplossen.
- Bedank hen en geef hen duidelijk vertrouwen.
- Vertel dat je hen na een week individueel wil spreken (blijf bereikbaar).
- Laat elk lid afzonderlijk vertellen over zijn of haar bijdrage.
- Gebruik de kernvragen: hoe is het nu, is het gestopt, ben je tevreden, … ?
- Indien het slachtoffer niet helemaal tevreden is kan de procedure herhaald worden.
*Pesten stoppen stap voor stap, de No Blame-aanpak in theorie en praktijk op de basisschool, Leefsleutels vzw,2005